танык

таны́к таны́ка м., тана́к «дока, знаток, смышленый делец», перм. (Даль). Заимств. из тюрк., ср. тур., тат., кыпч., казах. tаnуk «свидетель, знаток»: тур. tаnуmаk «знать», чагат. tanuk «свидетель» (Радлов, 3, 826, 830).